Έμμεσες Οπίσθιες Αποκαταστάσεις – Επένθετα

Τα επένθετα ή αλλιώς οι έμμεσες οπίσθιες αποκαταστάσεις χρησιμεύουν στην αποκατάσταση κενών στην επιφάνεια, συνήθως, των πίσω δοντιών. Σε περιπτώσεις που αποκαθιστούν μεγάλο μέρος των δοντιών λέγονται υπερένθετα. Η κατασκευή τους γίνεται στο οδοντοτεχνικό εργαστήριο και τα συνήθη υλικά κατασκευής τους είναι η πορσελάνη ή σύνθετη ρητίνη.

Τα επένθετα παρουσιάζουν ομοιότητες με τα λευκά σφραγίσματα, η σημαντική τους διαφορά όμως είναι στην κατασκευή και στην τοποθέτηση τους στο στόμα οι οποίες εξασφαλίζουν την μεγαλύτερη αντοχή τους.

Πότε χρησιμοποιείται το επένθετο;

Το επένθετο χρησιμοποιείται κυρίως σε βλάβες που έχουν υποστεί τα πίσω δόντια. Οι βλάβες είναι συνήθως αποτέλεσμα τερηδόνας ή κατάγματος στο δόντι. Όταν οι βλάβες είναι σε μεγάλο βαθμό, το απλό σφράγισμα δεν αποτελεί την ιδανική λύση, μιας και είναι αυξημένη η περίπτωση να ξεκολλήσει ή τερηδονιστεί.

Η εφαρμογή επένθετων είναι η μέση λύση μεταξύ του σφραγίσματος και της στεφάνης. Στην περίπτωση της στεφάνης απαιτείται αφαίρεση οδοντικής ουσίας, κάνοντας το δόντι αδύνατο. Στις περιπτώσεις λοιπόν που χρειάζεται κάτι περισσότερο από ένα απλό σφράγισμα, αλλά δεν είναι απαραίτητη η στεφάνη (αυτό θα το κρίνει ο οδοντίατρος αναλόγως την εναπομείναντα οδοντική ουσία), η καλύτερη επιλογή είναι η τοποθέτηση ενός επενθέτου.

Τα πλεονεκτήματα των επένθετων

Το βασικό πλεονέκτημα της εφαρμογής επένθετων είναι το αισθητικό αποτέλεσμα. Το κενό στα δόντια αποκαθίσταται σύμφωνα με την αρχική μορφή και το χρώμα του υπολειπόμενου δοντιού.

Ακόμη η εφαρμογή κατατάσσεται στις συντηρητικές μορφές θεραπείας καθώς δεν απαιτείται επιπλέον τρόχισμα ή αφαίρεση του δοντιού για την τοποθέτηση τους.

Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι η ποικιλία στα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Πρακτικά σημαίνει ότι υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε επένθετα  πορσελάνης ή σύνθετης ρητίνης.

Η επιλογή κρίνεται από το μέγεθος της αποκατάστασης, τη θέση του δοντιού στο τόξο, την ύπαρξη ή όχι βρυγμού και τις οικονομικές δυνατότητες του ασθενούς.

Τα επένθετα ρητίνης εξασφαλίζουν θαυμάσιο αισθητικό αποτέλεσμα, είναι οικονομικότερα από τα επένθετα πορσελάνης και επιδιορθώνονται ευκολότερα. Ωστόσο τα επενθέματα πορσελάνης υπερέχουν ως προς την αντοχή τους, γι’ αυτό και είναι λιγότερο οικονομικά.

Η διαδικασία της θεραπείας

Η διαδικασία για να τοποθετηθεί ένα επένθετο σ΄ ένα δόντι ολοκληρώνεται  σε 2  συνεδρίες.

Στην 1η συνεδρία:

Ο οδοντίατρος καθαρίζει το δόντι από την τερηδόνα ή αν πρόκειται για κάταγμα το τροχίζει ελάχιστα ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση για την τοποθέτηση του επενθέτου.

Κάνει τη χρωματοληψία για να ταιριάζει το χρώμα του επενθέτου με τα υπόλοιπα δόντια.

Έπειτα παίρνει το  αποτύπωμα (μέτρα) του παρασκευασμένου δοντιού ψηφιακά  με τον ενδοστοματικό σαρωτή (ένα από τα πιο σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, δες εδώ τα οφέλη)  και το στέλνει στον οδοντοτεχνίτη που θα κατασκευάσει το επένθετο.

Τέλος, τοποθετεί στο δόντι ένα προσωρινό σφράγισμα.

Στην 2η συνεδρία:

Αφαιρεί το προσωρινό σφράγισμα και εφαρμόζει το επένθετο, το οποίο συγκολλάει στο δόντι με ειδικές μόνιμες κονίες (κόλλες) και δεν μπορεί να αφαιρεθεί.