Η έλλειψη δοντιών, μπορεί να οδηγήσει σε πολλά προβλήματα, όπως προβλήματα φώνησης, μάσησης, αλλά και αισθητικά.
Οι ολικές οδοντοστοιχίες χρησιμεύουν για την αποκατάσταση των ελλειπόντων φυσικών δοντιών. Οι ολικές οδοντοστοιχίες χρησιμοποιούνται στην περίπτωση που λείπουν όλα τα δόντια, ενώ οι μερικές οδοντοστοιχίες όταν λείπουν ορισμένα, όχι όμως όλα τα δόντια και τα παραμένοντα δόντια χρησιμεύουν σαν στηρίγματα.
Επένθετη ολική οδοντοστοιχία: Πότε είναι απαραίτητη;
Σε περιπτώσεις που δεν λείπουν όλα τα δόντια και τα παραμένοντα δόντια δεν είναι αρκετά για να χρησιμοποιηθούν σαν στηρίγματα μερικής οδοντοστοιχίας, τότε η λύση είναι η επένθετη ολική οδοντοστοιχία. Πρόκειται για μια Ολική οδοντοστοιχία που εφαρμόζει πάνω σε οδοντικές ρίζες φυσικών δοντιών και στην φατνιακή ακρολοφία. Για την άνω γνάθο απαιτούνται 3 – 5 στηρίγματα έτσι ώστε να μειωθεί κατά το δυνατόν ο ουρανίσκος στην οδοντοστοιχία και για την κάτω γνάθο 2 στηρίγματα.
Εφόσον, λοιπόν, έχουμε στο στόμα 2-4 δόντια, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για μεγαλύτερη σταθερότητα της οδοντοστοιχίας. Αυτό γίνεται με το να απονευρωθούν τα υπάρχοντα δόντια, να κοπούν μέχρι την ρίζα τους, να συγκολληθούν σφαιρικοί σύνδεσμοι με ενδορίζικό άξονα μέσα στις εναπομείναντες ρίζες, έτσι ώστε να έρθει να κουμπώσει η ολική οδοντοστοιχία πάνω σε αυτά.
Σε περίπτωση δε που δεν υπάρχουν καθόλου δόντια μπορούμε να στηρίξουμε τις ολικές οδοντοστοιχίες πάνω σε εμφυτεύματα.
Επένθετη ολική οδοντοστοιχία: Ποια τα πλεονεκτήματα;
- Αυξημένη ικανοποίηση και αυτοπεποίθηση του ασθενούς ο οποίος πλέον έχει όλα του τα δόντια
- Ικανοποιητική σταθερότητα, συγκράτηση και στήριξη
- Αισθητικό αποτέλεσμα, καθώς υπάρχει η δυνατότητα να περιοριστούν τα ακρυλικά πτερύγια της οδοντοστοιχίας
- Η οδοντοστοιχία της άνω γνάθου δεν καλύπτει τον ουρανίσκο, με αποτέλεσμα να είναι πολύ πιο άνετη
- Ο ασθενής συνηθίζει καλύτερα την οδοντοστοιχία διότι δεν είναι ογκώδης και δεν μετακινείται
- Εμποδίζεται η απορρόφηση των γνάθων στα σημεία που υπάρχουν τα στηρίγματα
- Αύξηση της μασητικής ικανότητας
- Μικρό ‘’λίφτινγκ’’ στην περιοχή των χειλιών
- Δεν χρησιμοποιείται κόλλα συγκράτησης για οδοντοστοιχίες
- Δεν υπάρχει ο κίνδυνος να φύγει κατά την ώρα της ομιλίας ή της μάσησης
Ποια τα μειονεκτήματα της μεθόδου;
- Κίνδυνος τερηδονισμού των στηριγμάτων
- Κίνδυνος περιοδοντίτιδας των στηριγμάτων, μόνο όμως σε περιπτώσεις που δεν τηρούνται κανόνες στοματικής υγιεινής
Πότε ενδείκνυται η επένθετη ολική οδοντοστοιχία;
- Ασθενείς με ικανοποιητική στοματική υγιεινή
- Ασθενείς με εκτεταμένη απορρόφηση του φατνιακού οστού
- Ασθενείς με μεγάλη αποτριβή δοντιών
- Ασθενείς με λίγα δόντια
Πότε αντενδείκνυται η επένθετη ολική οδοντοστοιχία;
- Όταν μια άλλη προσθετική αποκατάσταση προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα
- Ασθενείς που δεν διατηρούν καλή στοματική υγιεινή
- Όταν τα στηρίγματα δεν έχουν καλή πρόγνωση
Ποια η διαδικασία της θεραπείας;
1η συνεδρία:
Γίνεται η κατάλληλη προετοιμασία επένθετη ολική οδοντοστοιχία των δοντιών ώστε να χρησιμοποιηθούν ως στηρίγματα και λήψη αρχικού αποτυπώματος για την κατασκευή ατομικού δισκαρίου.
2η συνεδρία:
Λήψη τελικού αποτυπώματος με το ατομικό δισκάριο που κατασκευάστηκε.
3η συνεδρία:
Καταγραφές και επιλογή σχήματος και χρώματος δοντιών οδοντοστοιχίας.
4η συνεδρία:
Τελική δοκιμή οδοντοστοιχίας και σύνταξη επιλεγμένων δοντιών.
5η συνεδρία:
Στην τελική συνεδρία ο οδοντίατρος δίνει στον ασθενή την κινητή ολική οδοντοστοιχία του και του δίνει σαφείς συμβουλές για τη σωστή χρήση καθώς και οδηγίες στοματικής υγιεινής.
Μετά την εφαρμογή της επένθετης ολικής οδοντοστοιχίας:
Ο ασθενής φεύγει από το ιατρείο με ένα λαμπερό χαμόγελο και έχει την ικανότητα να φάει άμεσα κανονικά.
Με αυτή την τεχνική, λοιπόν, ένας ασθενής αντικαθιστά όλα του τα δόντια. Εάν παρόλα αυτά δεν είναι ευχαριστημένος με το γεγονός ότι είναι μια αποκατάσταση που πρέπει να την αφαιρεί από το στόμα του (κινητή) και επιθυμεί μια ακίνητη προσθετική αποκατάσταση, αυτό μπορεί να συμβεί με την τοποθέτηση εμφυτευμάτων.
